Ingezonden

Hieronder vind je ingezonden stukken. Socialisten Eindhoven nodigt andere kameraden uit de regio en de rest van het land uit om brieven in te sturen. Deze brieven hoeven niet representatief te zijn voor de standpunten van Socialisten Eindhoven. Deze plek is juist ook bedoeld om discussie te voeren. mail om iets in te sturen naar: info@eindhoven.socialisten.org.

Hardvochtig beleid

Een betrokken burger.

Gisteren 25-7-‘23 las ik in het Eindhovens Dagblad over mensen in de bijstand dat zij geholpen zouden zijn door familie en hierdoor in de juridische problemen zijn gekomen bij de gemeente Eindhoven. Ze moeten dokken! Dokken omdat ze hulp aanvaarden en dat niet meldden…
Ten tijde van afgelopen regering (nu demissionair) leek er een tendens waarbij meer begrip voor mensen in de bijstand leek te ontstaan en er diverse projecten in het leven geroepen zijn om mensen onvoorwaardelijk geld te geven (in o.a. Amsterdam). Om zo te ontdekken dat mensen in de bijstand (met de inflatie en verhoogde prijzen in energie, levensmiddelen/boodschappen, belastingen etc. etc.) misschien wat meer ademruimte te krijgen. Immers, voor mensen die uitkeringsgerechtigd zijn, is het zeker geen vetpot. En mensen die in de bijstand zitten hebben hier niet, zoals in sommige populistische media geschreven wordt “zelf voor gekozen”.
Heeft de gemeente Eindhoven wel door dat je de informatieplicht niet tot in den treure door moet trekken omdat mensen die al in het systeem zitten hierdoor gevangene er van worden? (ik verwijs graag naar het boek van Gerard Sangers, ervaringsdeskundig als bijstandsgerechtigde en de schade die het systeem aanricht, door bureaucratische beleidsvoering en de gevolgen voor de leefwereld). het boek: “MET DANK, DOOR MIJN OVERHEID BIJ DE VOEDSELBANK”
Waargebeurde verhalen van een Bijstandsgerechtigde vanuit de leefwereld geschreven. Hoe reëel is zo’n inlichtingenplicht? Je moet dus als een ware boekhouder met al je bonnetjes etc. in de weer. Om vervolgens de ambtenaar te bellen en met kopieën te komen? Hoe gek kan je mensen die al voldoende worden vernederd door hun omgeving maken?
In tegenstelling tot wat dus o.a. in Tilburg en Amsterdam (en andere steden) aan ruimte wordt geboden voor de uitkeringsgerechtigden (zelfs ook Brabantse gemeenten die in samenwerking met ondernemers mensen hun witgoed laten ruilen voor energiezuinigere modellen) lijkt Eindhoven de strenge strikte systeembenadering te omarmen. Daar waar we het in de vorige perioden zagen, lijkt de lijn zich voort te zetten… Dat terwijl er een linkse(re) partij ook aan het roer is. Helaas zien we dat de praktijk van het wat meer ruimte geven aan, in Eindhoven niet plaatsvindt. We zien een papieren versie van “stappenplan Eindhoven” in Weekblad Groot Eindhoven, waarin je het voor de eerste stappen in dat betreffende plan, maar zelf uit te zoeken hebt evt. met hulp van familie of naasten. Maar tegelijkertijd… zoals de actualiteit in het E.D. toont, is dat ook niet oké en gaat de rechter hierin mee.

Heeft de gemeente wel enig idee hoe het is om rond te moeten komen en van de ene kant inzet op “zelf doen” en van de andere kant het afstraft als mensen hulp bieden??? Weet de gemeente überhaupt hoe de leefwereld is van mensen die vastzitten in de systemen waarin papier zoveel verschilt van de werkelijkheid aan hulpaanbod? Weet de gemeente dat door het bestraffen van hulp door familie/vrienden er nog meer mensen bij een al te drukke Voedselbank terecht gaan komen?
Wordt hier ook procentueel door de gemeente structureel aan bijgedragen? Dus geen incidentele bijdragen, maar juist ook kansen bieden aan mensen om via o.a. hier te participeren een betaalde baan hier te kunnen hebben? (Dus… het omzetten van vrijwillige inzet naar betaald; de uitkering wordt dan gewoon “loon”; (met de opmerking; voldoende loon om van te kunnen leven met alle sociale lasten etc.) door deze op het oog symbolische zet geef je de participerende persoon in de bijstand diens eigenwaarde terug; hij kan voorzien in bestaan en wordt door omgeving niet meer weggezet als passief, terwijl hij/zij/x gewoon werkt alleen krijgt hij/zij/x er niet voor betaald). Je bent dan als gemeente weer van een uitkering af (en dat geldt met meerdere vrijwilligersbanen waarin mensen vanuit Participatie “kosteloos” meedraaien; zorg dat je hen betaald gaat inzetten; ook dit is in andere gemeenten al met succes ingezet).

Hoeveel betaalde banen worden bij deze instantie geboden door de gemeente bij k.c.c., bij buurtinfowinkels, etc. ? Waar biedt de gemeente in diens overheidsrol binnen haar organisatie mensen kansen tot betaalde opstap (en dus geen ellenlange eisenlijst om bij gemeente Eindhoven werkzaam te kunnen zijn binnen hun gelederen). Hoe goed luistert de gemeente überhaupt naar cliëntenraad m.b.t. hoe mensen geholpen zouden zijn die in een uitkering terecht gekomen zijn?
Tevens zien we dat de gemeente bulkt van het geld en veel van de gelden inzet op vergroening. Waar is het sociale aspect in de agenda van betreffende partij(en) gebleven? Welke (linkse) afslag hebben bepaalde partijen die ook juist op wethouders niveau zijn vertegenwoordigd dan gemist?

Het lezen van de krant, waarin de gemeente zegt dat omstreden straf bij bijstandsfraude niet terug te draaien is, terwijl deskundigen aangeven dat dat onzin is (juni ‘23) geeft een nare bijsmaak wat betreft slogan “de mens centraal”, waarmee door deze partijen gesmeten wordt in de aanloop van nieuwe verkiezingen…
En de wethouder niet in individuele gevallen duikt, dat dat bij de ambtenaren ligt (februari ‘23) Kortom; je bent overgeleverd aan… en diens visie op.

Laat de gemeente eens tot voorbeeld nemen, wat andere gemeenten wel aangaan en durven te gaan kijken hoe bepaalde experimenten hun uitwerking hebben. Laat de gemeente zich ook eens wat meer bezighouden met de “andere kant van Eindhoven”, dus niet alleen de economische , hoogbouw en groene agenda, kenniswerkers en de inkomstenkant. We hebben in Eindhoven namelijk ook zovele zorgbehoeftigen, hulpvragers, mensen in eenzaamheid en psychische noden. Die niet door de “geëigende partijen” worden opgemerkt, die proberen zonder ambtelijke bemoeienis wanhopig hun hoofd boven water proberen te houden. Die uiteindelijk in de ambtelijke molen verstrikt raken omwille van bureaucratische formulierenkwesties en digitale muren en netten en zo bestempeld worden als fraudeur. Terwijl het papieren plan voorstaat; doe het eerst maar gewoon zelf…
Maar juist zich eens wat meer buigen over de kwetsbaardere Eindhovenaren die ook graag wat minder bezorgd om financiën en hun situatie wakker willen worden. En niet alleen koploper wil zijn met namen als ASML of Brainport, maar juist ook een socialer gezicht laat zien!

Dat verdient Eindhoven en diens inwoners! Niet alleen als “(bedrijfsmatige) maatschappij” Eindhoven besturen, maar inzetten op een samenleving voor iedere Eindhovenaar!

Overpeinzing
🤔van een betrokken burger. (juli 2023)

Wie de kranten voor deze regio vandaag/ deze week (5-7-2023) openslaat ziet zeer verschillende artikelen m.b.t. de sociale staat van onze stad. Van benadeelden die geen huishoudelijke hulp ontvangen, tot een verbeterplan wat nu wel gelooft wordt, maar er nog vraagtekens bij zijn, alsook de geldelijke overschotten. Wat we hier over/bij moeten denken?
– Door wie het plan (wel) gelooft wordt (zoals gesteld in de titel van het artikel)? (helaas zijn tegenwoordig dit soort artikelen niet leesbaar voor iedereen, slechts aan hen die een abonnement afsluiten en/ of inloggen).
– Wie van diegene(n) die het betreft, het plan onder ogen heeft gekregen en er commentaar op heeft mogen geven, in alle vrijheid/ zonder autoriteit die stuurt en zonder restricties.
– Hoe logisch zou het zijn dat de overschotten qua gelden gebruikt zouden kunnen worden voor de groepen mensen die nu benadeeld zijn m.b.t. o.a. de huishoudelijk hulp.
– Naar inloopmogelijkheden voor dak- en thuislozen die niet door de gemeente gecoördineerd zijn en initiatieven m.b.t. armoedebestrijding, maar wel voorzien in hulp aan deze(n).
– Waarom toeslagenouders veelal niet gebruik wensen te maken van gemeentelijke hulp bij hun strijd?
– Waarom het zogenaamde verbeterplan gelooft wordt met de “menselijke maat” vernoemd; terwijl we afgelopen week ook de bijstandsregels en straffen en het vasthouden aan, de straffen niet terug te draaien zijn, terwijl er een deskundige zegt dat het wel kan…
– Wat rechtspraak nog behelst, als een gemeentelijke overheid e.e.a. naast zich neerlegt (en de indruk die hierbij ontstaat). U begrijpt, e.e.a. draagt m.i. nog steeds niet afdoende bij aan meer vertrouwen in overheid en handelen… niet voor iedereen.
➡ Door daadwerkelijk te #tonen (daden i.p.v. schrijven) kan je tonen dat je dat vertrouwen verdient. #kwetsbaregroepen #prioriteiten #sociaalbeleid #SignaalAlsInput

Een Betrokken burger

Overpeinzing #nietinmijntuin van een betrokken burger (juli 2023)

Afgelopen dagen/weken (juli 2023) in de kranten; Eindhoven gaat zich ‘ontpoppen’ als ‘grote’ stad, met hoogbouw te over en te na; pilaren vol ‘legbatterijen’ opgestapeld de lucht in worden uit de grond gestampt. Immers… wooncrisis. (Laten we de discussie over esthetiek en noodzaak van hoogbouw in deze maar even achterwege laten). Ook op andere plekken worden woonplekken gecreëerd. Althans, pogingen gedaan! En wel voor dak- en thuislozen. Echter… in de rijkere Eindhovense wijken komt daar veel verzet op. Er worden actiegroepen opgericht en rechtszaken voorbereid. Immers, hoe komt men erbij om in “onze nette buurt” zo’n opvang te willen/gaan realiseren? Allerlei redenen worden opgevoerd, waarom deze mensen niet geconfronteerd willen worden met minder vermogende buurtbewoners. (lees; niet iedereen in de buurt is er tegen, maar… zoals te lezen; goed georganiseerde comités zullen wel zorgen dat e.e.a. niet in hun tuin/omgeving plaats gaat vinden). Wat denk je wel, al die overlast… Mocht door gerecht het zo zijn dat deze partijen in hun gelijk gesteld worden, betekent dat, dat men in “rijkere buurten” hun status quo kan behouden.
Maar… waar worden dan opvangmogelijkheden gerealiseerd? Het probleem is namelijk nog steeds aan de orde. Huisvesting voor deze mensen die dakloos zijn geworden. Buiten het feit dat het iedereen kan overkomen; door tegenslagen in je leven, zou het dan betekenen, dat alleen wijken die geen georganiseerde “weerstand/tegenstand” weten te bieden en de financiële middelen niet hebben om zo’n rechtszaak te beginnen. En tevens; in wijken waarin men zelf veelal tegenslag heeft gehad, is men doorgaans (zonder te willen generaliseren) wat meer in begrip. Niet dat daar geen tegenstand kan zijn; natuurlijk wel, maar dat zal zich dan meer in onrust in de wijk uiten. En… gaan we mensen die sociaal economisch al de nodige uitdagingen hebben nog grotere druk opleggen door ook hier nog opvang te huisvesten?
Is dat wat we willen? Iedereen met gezond verstand kan al voorspellen wat dat voor resultaten op gaat leveren, nietwaar? De wijken worden “voller” en dus drukker, en door geen spreiding toe te passen; dus overal opvang in wijken, ga je bepaalde wijken extra belasten. Hierdoor krijg je meer onrust/onlusten en komt er minder diversiteit in de wijk m.b.t. inkomensgroepen. En wordt zo’n wijk al snel weer een “onveilige, kwetsbare, … vul de kwalificaties maar in” wijk. En dient hier extra hulp te worden geboden op wijk/buurtniveau. En dus krijgen deze wijken een naam. Moet er nu alweer geld naar die wijk? Raadsvergaderingen, politieke antwoorden, partijstandpunten; is het wel nodig om…
Waarom? Bedenk dan, beste rijke buurten… u heeft dit mede mogelijk gemaakt! Omdat e.e.a. niet kan, in UW achtertuin! Met wat meer verdraagzaamheid en aanpassing vanuit uw zijde, kan spreiding plaatsvinden en is het voor iedereen aangenamer om in deze stad te vertoeven!

Een betrokken burger